نویسندگان : حمیدرضا باغیانی، میثم صمدی، امیرپیام مسلم، عبداله بامری
محل انتشار : اولین رویداد مدیریت بحران ایران قوی
سال انتشار : 1401
خلاصه: گالی (فرسایش خندقی) از جمله انواع فرسایش آبی و تشدید شونده است که رخداد و گسترش آن موجب تغییرات بارز در منظر زمین، پسرفت و تخریب اراضی کشاورزی و سکونتگاهی و محیط زیسـت میشـود. تنوع و میزان تاثیر عوامل مختلف در شکل گیری و گسترش گالی ها، منجر به تفاوت آن از نقطه ای به نقطه دیگر نوع و میزان تاثیر آن شده است. محدوده مورد مطالعه این مقاله، بخش پیرسهراب در قسمت شمال غرب شهرستان چابهار است که متأثر از گسترش گالی ها است. این مقاله با استفاده از روش های کمی و کیفی و با ابزار آمار سرشماری عمومی نفوس و مسکن و مصاحبه ساختاریافته به بررسی نقش گالی ها در تخریب و تخلیه روستاهای این ناحیه پرداخته است. نتایج نشان میدهد که ایجاد و گسترش گالی ها به مرور زمان منجر به از بین رفتن زیرساخت ها (راه های ارتباطی، خطوط انتقال انرژی و آب و..).، زمین های کشاورزی، تخریب منازل مسکونی و افزایش ناامنی و تشدید سایر مخاطرات طبیعی و انسانی مرتبط با این پدیده در برخی روستاها شده که این موضوع تخریب و تخلیه برخی روستاهای دورافتاده در حاشیه گالی ها را به دنبال داشته است.
واژه های کلیدی: فرسایش خندقی، گالی، سکونتگاه روستایی، عورکی، پیرسهراب، چابهار
واژه های کلیدی: فرسایش خندقی، گالی، سکونتگاه روستایی، عورکی، پیرسهراب، چابهار